Rozdział XXXVI [James]

Nie lubię sprzątać, ale skoro się oferujesz, to nie musisz kończyć tylko na talerzach i garnkach. [Powiedział powoli do Michaela, któremu pozwolił się wyswobodzić ze swoich objęć. Uśmiechnął się dość wymownie, wystawiając mu przy okazji język, po czym odwrócił się, by pójść po rzeczy Chace’a i wygrzebać z torby wszelakie ubrania do prania.] Jedzenie możesz przełożyć do pojemników, powinny gdzieś tam być w szafkach. [Poinstruował go jeszcze, mówiąc dość głośno, by chłopak go usłyszał. Sam zaś udał się z całym dobytkiem brata do łazienki. Zostawił na wszelki wypadek otwarte drzwi, by w razie czego móc słyszeć Michasia, Nie była to nowość, że Chace wpadał, prosił o pranie, a później, jak tylko je zabrał, to znów znikał i przepadał, jak kamień w wodę. Za każdym razem również przywoził inne rzeczy i James zastanawiał się, co starszy Collins robi z wcześniejszymi. Mimo wszystko o pranie prosił, więc musiał pozostałe rzeczy gdzieś chomikować. Powyciągał wszystko z podróżnej torby i przysiadając na schodku wanny, zaczął segregować ubrania. Znalazł jeszcze w torbie kilka rzeczy, które tam zostawił. Płyty, czasopisma, paczki po gumach – oczywiście do żucia, bowiem Chace nie uznawał jakiegokolwiek seksu przed ślubem… Od jakiegoś czasu.]

A podłogi też mam wymyć? Czy wystarczy, że wrzucę do wanny pewnego pana i porządnie go wyszoruje? [Michael po wypełnieniu wszelkich poleceń Jamesa, jakie otrzymał, stanął w drzwiach łazienki i wpatrzył się w niego z uśmiechem, zakładając ręce na piersi.] Jesteś jego etatowa praczką? [Nie, nie przeszkadzał mu fakt, że chłopak robi pranie bratu, ale uwielbiał delikatnie drażnić się z fotografem i starał się to robić przy każdej nadarzającej się okazji. Przesunął spojrzeniem po stertach rzeczy do prania, które segregował James.] Chace przywiózł ci koszulki, których sam nigdy w życiu by na siebie nie założył. [Stwierdził oglądając ciuchy starszego Collinsa.] Nie wydawało mi się, że aż tak bardzo różnicie się. Obaj macie piękne uśmiechy i obaj śmiejecie się całym sobą. Ale myślę, że... [Michael uśmiechnął się nieco łobuzersko, pochylając się nad ubraniami i podnosząc czerwone bokserki, które tam leżały.] Chce byłby zabójczym gejem i zdobyłby każdego faceta w tym mieście. Gdyby oczywiście nie był tak daleki od gejowskiego sposobu na życie. [Zamachnął się bokserkami i rzucił nimi w Jamesa, wybuchając śmiechem.] A może trzeba go tylko zachęcić? [Rzucił, przezornie wymykając się z łazienki i uciekając w stronę kanapy.]

Chace gejem? [Brwi Jamesa podjechały tak wysoko, jakby chciały opuścić jego głowę i odlecieć w kosmos. Chłopak parsknął śmiechem, a kiedy poczuł na swojej twarzy spodenki, pokiwał tylko głową.] Najpierw obowiązki, potem przyjemność mój drogi. [Stwierdził, odkładając część garderoby na swoje miejsce i powrócił do sortowania rzeczy z błąkającym się na ustach zadziornym uśmiechem. Nie miał zamiaru tak zostawiać poczynań Michasia, ale na to by się odwdzięczyć miała przyjść jeszcze pora. Mieli przecież tyle czasu do wypełnienia.] Poza tym, nie sądzę by trzeba go nakierowywać. Jakby miał takie skłonności, to już dawno by miał chłopaka, nie myśl, że w niego wątpię. Przez jego łóżko przewinęło się więcej dziewczyn niż przed moimi oczami, uwierz. [Wywrócił oczami dla lepszego efektu i powstał ze schodków przy wannie, by zacząć wstawiać pierwszą porcję prania. Po chwili, gdy pralka nabierała wodę, stanął w drzwiach łazienki i spojrzał na Michasia groźnie – teoretycznie groźnie.] Nawet nie myśl o tym, by go swatać z jakimkolwiek chłopakiem. [Pogroził mu palcem, opierając się o futrynę drzwi.]

[Michael w tym czasie zdążył się ułożyć wygodnie na kanapie, z nogami zgiętymi w kolanach i opartymi wygodnie o oparcie mebla. Głowę miał na podłokietniku, więc kiedy usłyszał Jamesa, odwrócił ją jedynie w jego stronę.] Nie możesz mu bronić poznawania świata. A chłopców jest tutaj całkiem sporo, więc... [Tancerz rozłożył zabawnie ręce na boki i wzruszył ramionami udając, że nic sobie nie robi z karcącego spojrzenia Jamesa. Ba, udając, że go zupełnie ignoruje. W jednej z dłoni trzymał znalezionego na szafce pilota. Zamachał nim w górze, pokazując chłopakowi.] Od czego to? Od wieży czy od telewizora? Bo nie wiem czy mogę włączyć. A może to uruchamia jakiś tryb do podrywu? Wiesz: czerwone światełka, płomienie w kominku, opuszczone żaluzje... A nie, Ty nie masz kominka, zapomniałem. [Michaś igrał z ogniem. Kominek to James miał, oczywiście, w sobie. Potrafił się rozpalić do czerwoności i w takim stanie Michael go wręcz uwielbiał. Popatrzył przesłodko na fotografa, posyłając mu niesłychanie niewinny uśmiech.]

Wieża, od telewizora jest większy, a do podrywu to ja pilotów nie używam… [Odparł z kpiną w głosie, zachowując oględną powagę.] Michaś, wiem co mówię. To mój brat. Zajebisty, bo zajebisty, ale geja z niego nie zrobisz. Trzeba by naprawdę cudu. [Machnął dłonią zbywająco na swojego chłopaka i powrócił do łazienki, by poprzenosić poukładane ubrania i zrobić miejsce, gdyby któremuś z nich zachciało się kąpieli. Pralka była schowana w zgrabnym zagłębieniu, więc nawet podczas prania, kąpiel nie groziła porażeniem prądem.] Może ja bym tak przy okazji wrzucił swoje ciuchy? [Burknął pod nosem i z zamierzeniem pozbierania wczorajszych ubrań – zarówno jego, jak i Michasia – poszedł do sypialni. Wyszedł z niej jednak nie tylko z ubraniami przewieszonymi na ręce, ale w drugiej dzierżył aparat.] Uśmiechnij się słoneczko. [Powiedział, ale nie czekając na reakcję pstryknął zdjęcie.] Pięknie wyszedłeś, naprawdę… [Zamruczał i schował się w łazience, której nie zamknął.]

Ej! [Michaś zerwał się z kanapy, odkładając w pospiechu pilota na ławę, którym zresztą zdołał już uruchomić sprzęt grający i włączyć jakąś dość przyjemną muzykę. Pognał do łazienki, gdzie skrył się przed nim James.] Ty złośliwcu jeden Ty. [Śmiał się, stajać w progu z miną, która miała być groźna, ale że przyprawiona została uśmiechem, wyszła na nieco zabawną.] Oddawaj sprzęt, łobuzie. To ja tu się miałem bawić w pana fotografa. Nie ma tak dobrze. [Wsparł jedną z dłoni na biodrze, a druga wyciągnął po aparat, poruszając energicznie palcami.] No raz, raz i możesz się zacząć rozbierać bo sesja ma być niesłychanie gorąca. Taka tylko dla mnie i taka żebym patrząc na nią mógł poczuć się jak w niebie. [Michael nie odpuszczał. Pstrykniecie aparatu jedynie przypomniało mu o tym, że planowali sesje zdjęciową i sprawiło, że nabrał na nią ponownie ochoty. Chciał zobaczyć Jamesa przez obiektyw aparatu i chciał potem móc podziwiać efekty ich pracy jeszcze bardzo długo.]

Tak? A zasłużyłeś złośliwcu? Chciałeś mi przed chwilą brata zdeprawować, nie ma tak dobrze… [James pokręcił głową i roześmiał się. Aparatu nie oddał i nie miał zamiaru oddawać, zanim chłopak nie wykaże się jakimś inteligentnym sposobem na zdobycie go. Groźna mina raczej mu nie wychodziła, tylko wywołała u Jamesa jeszcze większy napad śmiechu – uroczego śmiechu.] Dam ci się sfotografować, jak się ze mną wykąpiesz. [Powiedział w końcu, marszcząc czoło i wpatrując się w Michaela uważnie. Tak, jak przed chwilą chłopak, tak i James zamachał mu aparatem przed nosem obiecująco. Skoro miał się rozbierać, to mogli połączyć przyjemne z pożytecznym, nieprawdaż? Nie spuszczając wzroku ze swojego chłopaka, odłożył ubrania gdzieś w kąt, a palce dłoni wsunął za gumkę spodni.] Mokry, pachnący, ociekający wodą, ewentualnie śliski… I gorący, skoro chcesz gorące zdjęcia, hm?

Czy ja wiem.... [Michael postukał się palcem w usta, wpatrując się przez chwile w sufit z udawanym zastanowieniem. Oczywiście, że nie miał nic przeciwko kąpieli z Jamesem, bo jak mógłby mieć. Niecodziennie ma się takie towarzystwo w wannie lub pod prysznicem.] A fioletowe bąbelki będą? [Zapytał, celując w chłopaka palcem i marszcząc zabawnie nos.] Bo jak nie będzie fioletowych to obawiam się, że nie dam się jednak skusić. Twoje ciało jest piękne, owszem, ale kąpiel bez bąbelków... [Przeciągnął ostatnią sylabę i roześmiał się głośno, rzucając się na szyje Jamesa. Niezbyt gwałtownie, by nie wrzucić go przy okazji do wanny i nie zrobić mu krzywdy, ale jednak. Zawisł na jego szyi i wtulił się w niego.] Jasne, ze się z tobą wykąpię. [Mruknął mu wprost do ucha, które następnie zostało lekko ukąszone.]

To się rozbieraj, bo ja się nie mam za wiele do ściągania. [Objął Michaela w pasie, uważając by czasami nie wypuścić z dłoni aparatu i nie potrzaskać go. Dał się bez sprzeciwów przytulić i ukąsić nawet. Po chwili jednak odsunął się od chłopaka i pomachał na niego ponaglająco dłonią.] No raz, raz, a ja ci zrobię bąbelki. [Uśmiechnął się czarująco i przychylił nad wanną by zatkać odpływ korkiem, po czym odkręcił gorącą wodę i odwrócił ponownie do chłopaka. Sięgnął dłonią do szafki na której ułożył aparat i przeniósł spojrzenie na Michasia. Tak, miał zamiar obserwować, jak chłopak się rozbiera. Przy okazji również i on się rozebrał – bez zawahania i bez mrugnięcia okiem, za to nadal z uśmiechem. Nie zważając na chłód marmurowego schodka, przysiadł na nim, oparł łokieć na kolanie, a głowę na dłoni i trwał tak. Czekał, aż Michaś pozbędzie się ubrań i woda zapełni wannę wystarczająco.]

A nie wolałbyś patrzeć, jak robię to tam, w sypialni, przy odpowiedniej muzyce i w odpowiednim oświetleniu? [Mruczał, pochylając się w stronę Jamesa i bardzo wolno rozwiązując szalik, który miał mu zastępował pasek od spodni. Nie potrafił się powstrzymać przed uśmiechem, kiedy tak na niego patrzył. Uwielbiał tego faceta chociaż znał go tak krótko. Czuł się przy nim tak swobodnie i tak bardzo naturalnie, prawdziwie. Rozwiązał wreszcie szalik i zarzucił go Jamesowi na szyje. Spodnie same opadły, na co Michaś zareagował zakrywając dłonią usta i mrugając oczami niczym zawstydzona pannica.] Ojej... [Jęknął uginając jedną z nóg i zakrywając drugą dłonią miejsce, gdzie pod koszulka znajdowała się teraz jego naga męskość. Jedyne czego brakowało, by scena była prawdziwa i okazywała, jak bardzo mu wstyd, to jego rumieńców. Nie pokazały się bo Michaś nie poczuł skrepowania, a jedynie miał ochotę na chwile radosnej komedii.]

W sypialni, to będziemy robić inne rzeczy, przy innej okazji, a wtedy zaufaj mi, że będzie o niebo lepiej. [Zamruczał zadowolony z postępów chłopaka w rozdziewaniu się. Obejrzał go od stóp, aż po samą głowę i opuścił spojrzenie na zakrywaną męskość. Po kilku sekundach dość natarczywego wpatrywania się w jego zakryte przyrodzenie, wyciągnął dłoń i chwycił go stanowczo za koszulkę, by przyciągnąć chłopaka za nią do siebie. Zrobił to delikatnie, by Michael nie wpadł mu w ramiona zbyt gwałtownie i nie popchnął do wanny. Otoczył dłońmi pośladki tancerza, jak tylko znalazły się w zasięgu dłoni i ścisnął je lekko.] Guzdrzesz się gorzej niż baba wiesz? [Mruknął, oblizując automatycznie usta, lecz ta chwila nie trwała długo. Wanna napełniła się gorącą, ale nie parzącą wodą i James wsunął się do niej, jak tylko wypuścił pośladki Michaela z dłoni i zrzucił szalik. Rozłożył się wygodnie i pokiwał na chłopaka palcem.] Zapraszam.

[Koszulka poleciała pod sufit i opadła gdzieś w okolicy innych rzeczy, przeznaczonych do prania. Michael nie był do niej aż tak przywiązany, by włazić do wody razem z nią. Woda faktycznie okazała się przyjemnie ciepła. Michaś cieszył się, że wanna Jamesa jest tak duża, że zmieszczą się obaj swobodnie. Odwrócił się plecami do chłopaka i wtulił w jego objęcia nie pytając o zgodę i mrucząc z zadowolenia niczym kociak drapany za uchem.] Możemy tu zostać do jutra. [Poruszył się niespokojnie, układając wygodniej plecy na torsie chłopaka i obejmując się jego ramionami, wtulając twarz w jedno z nich.] Chciałbym mieć możliwość zatrzymania czasu. [Było mu ciepło. Był bezpieczny. Był szczęśliwy. Chciał tak pozostać, jak najdłużej. Chciał przez resztę życia czuć się tak uwielbianym, jak teraz.]

Jak będziemy tu długo leżeć, to nic z nas nie zostanie, nie zapominaj. [Nieco brutalnie, ale z pomrukiem w głosie wyciągnął Michaela ze świata marzeń. Uwolnił jedną rękę i sięgnął po żel, który stał na niewielkiej półeczce, obok wanny. Dał radę otworzyć go jednym palcem. Wstrząsnął buteleczką nad ramieniem chłopaka i wylał odrobinę zawartości na nie. Żel powędrował z powrotem na półeczkę, a James położył mokrą dłoń na skórze tancerza i przejechał nią, rozprowadzając pachnący specyfik po całej ręce.] Nie ruszaj się. [Poprosił cicho, uwalniając też drugą rękę na którą przeniósł odrobinę żelu. Obiema zaczął wcierać go w ciało Michasia, przy okazji delikatnie masując jego kark, ramiona i ręce. Niezbyt się spieszył, ale opcja siedzenia w wannie długo nie była dobrą opcją, więc wziął się za przyjemniejszą część tegoż posiedzenia.]

[Odpływał. Rozpuszczał się nie tyle pod wpływem wody co pod wpływem dotyku dłoni Jamesa na jego ciele. Jego delikatnemu masażowi i czułością, jaka aż kipiał każdy jego ruch. Nie myto go tak chyba od dzieciństwa. Nikt, poza jego mamą nie robił tego w tak delikatny i czuły sposób. Podniósł się do siadu by nie leżeć już na chłopaku i nie przeszkadzać mu w swobodnym poruszaniu się i zamknął oczy poddając się przyjemności. Przed jego oczami zatańczył tęczowy świat marzeń. W jego głowie rozśpiewały się najcudowniejsze głosy. Był zachwycony dotykiem Jamesa. Mruczał pod nosem i przechylał głowę tak, by udostępnić chłopakowi nie tylko ramiona, ale i swoją szyję. W zasadzie mógłby oddać mu całe swoje ciało we władanie tych kojących dłoni.]

[Nie miał zamiaru pozostawać, albo koncentrować się tylko na górnej części ciała Michaela. Powoli zmierzał w kierunku torsu, gdzie zatrzymał się na dłuższą chwilę. Dłonie ślizgały się po wilgotnej skórze tancerza, a James z namysłem poznawał w ten sposób dokładnie ciało swojego chłopaka. Nie omieszkał podrażnić i tak sterczących sutków, od których jednakże szybko uciekł, by czasami Michaś nie rozpłynął mu się całkowicie – jeszcze nie. Powiódł delikatnie, samymi palcami w dół, jednocześnie przechylając głowę, by móc się w niego wpatrzeć, jak w znakomity obraz przedstawiający czystą rozkosz. Przycisnął go do siebie mocno i schował nos w jego szyję, gryząc ją delikatnie. Wiedział co robi, ale ta świadomość nie przeszkodziła mu w tym, by się coraz bardziej nakręcać i poddawać przyjemnym wyobrażeniom, że mógłby mieć Michaela tu i teraz. Nie, zdecydowanie jeszcze nie czas był na to, ale… James zawsze zakładał, jakieś wyjście z sytuacji i teraz również miał plan.]

[Michaś przylgnął plecami do torsu Jamesa. Było mu tak niezwykle ciepło i przyjemnie. Kąpiel sama w sobie stanowiła przyjemność a kąpiel w towarzystwie fotografa, przy jego troskliwych zabiegach pielęgnacyjnych i z jego ustami na skórze, była po prostu nieziemskim zjawiskiem. Mógłby tak tulić się do niego i trwać w objęciach wieczność. Mógłby zapomnieć o całym świecie który w tym momencie nie był mu do niczego potrzebny. Ułożył dłonie na udach chłopaka i pogłaskał skórę z uwielbieniem. Wolno sunął w stronę kolan Jamesa i równie wolno powracał w okolice jego lędźwi.]

Mówiłem już, że cię uwielbiam? Mógłbym ci tak robić codziennie… [James westchnął głęboko z uśmiechem na ustach. Przez chwilę przytulał do siebie swojego chłopaka i całował ugryzione miejsce na szyi, po czym zsunął dłonie niżej, na jego uda i pachwiny. Członka zmyślnie omijał, zostawiając sobie go na deser. W końcu ta część ciała wymagała najwięcej uwagi. Powiódł dłońmi nawet do pośladków Michaela i tam na chwilę przystanął, przymykając oczy. Wyobraźnia zdecydowanie działała zbyt mocno, a jego męskość przy tym delikatnym dotyku, jaki sprawiał tancerzowi, reagowała bardzo boleśnie i Michaś mógł to odczuć. James sapnął, przejeżdżając palcami między pośladkami i wrócił na górę, by skierować się w równie przyjemne, lecz bezpieczne miejsce.]

[Pozostawał nadal wtulony w te łagodzące i kochające go ramiona. Nie zamierzał się z nich wydostawać, bo było mu tam zbyt dobrze. Wiedział, że chłopak będzie delikatny. Wiedział, że nie grozi mu przy nim nic złego. Wiedział, że jest dla niego ważny. Czy czegokolwiek więcej potrzebował, by być szczęśliwym? Raczej nie. Dlatego nie miał żadnych oporów przed czerpaniem tego co dawał mu chłopak całym sobą. Oczywiście wiedział też, że kąpiel nie może trwać wieczność i że nadejdzie chwila, kiedy będą musieli wyjść z wody, ale na razie nie miał zamiaru o tym myśleć.] A czy ja ci mówiłem, że jestem tylko twój, niczyj więcej? [Odchylił głowę w bok i odwrócił się tak, by móc dosięgnąć ustami chociaż policzka chłopaka. Jego drobne palce zacisnęły się nieznacznie na udach Jamesa.] Zdajesz sobie sprawę z tego, jak bardzo kusisz? [Mruknął zsuwając się nieco niżej i układając jeszcze wygodniej w objęciach fotografa.]

Wiem, że kuszę, ale nie umiem się powstrzymać. Przynajmniej przed tym… [Odparł łagodnie, docierając dłonią między nogi Michasia i objął jego męskość, jednocześnie odsuwając się w bok, by dostać się ustami do jego ust. Wiercenie się tancerza rozpraszało go nieco, ponieważ jego własny członek ocierał się to o jego pośladki, to o plecy. Wolną dłonią objął jego kark i przyciągnął do siebie, by chłopak nie miał możliwości odsunięcia się i uniknięcia pocałunku, który miał zdusić jęknięcie przyjemności, jaka oblewała Jamesa coraz bardziej. Chłopak zacisnął palce na penisie tancerza i potarł nimi pieszczotliwie skórę, upajając się wzmaganym z premedytacją pożądaniem młodego. Zdecydowanie czuł się, jakby był urodzony do zadowalania i do pieszczoty tego chłopaka. Aż bał się pomyśleć, co się będzie z nim dziać, kiedy pójdą ze sobą do łóżka. Czekał na to, chciał tego, ale musiał się przygotować – nie tyle fizycznie, co psychicznie i edukacyjnie, o czym Michael nie musiał wiedzieć.]

[Nie potrafiłby się oprzeć poczynaniom Jamesa. Nie potrafiłby mu nie pokazać jak intensywnie działa na niego każdy gest ze strony fotografa. Upajał się chwilą. Odwzajemniał pocałunek. Poddawał się wszechogarniającej przyjemności. Był egoistyczny w swoich czynach i czerpał rozkosz tak bardzo, że zatracił kontakt ze swym rozsądkiem. Chciał więcej. Pierwszy raz w życiu nie bał się do tego przyznać i nie zastanawiał się, jak ma się odwdzięczyć. Po prostu brał. Samolubnie, bez wahania, bez skrupułów. Chciał i brał tyle ile było mu dane. Rozchylił usta pozwalając by ich języki spotkały się i zatańczyły. Objął dłonią kark Jamesa i wsunął palce w jego włosy. Nie wykonał żadnego gestu, jaki mógłby świadczyć o tym, że nie podoba mu się taka forma kąpieli. Nie uciekał. Nie wzbraniał się przed tym. Wręcz przeciwnie. Subtelnie przytulał ciało do ciała chłopaka ocierając się o niego tak, by doskonale czuć wzbierającą w fotografie namiętność i podsycać  ją.]

[Cóż za zmiana – według Jamesa na lepsze. Po stokroć wolał sprawiać Michaelowi przyjemność. Branie również było przyjemne, czemu przecież nie mógł się oprzeć, ale to? Patrzenie, jak chłopak rozpływa się w jego ramionach rekompensowało mu wszystko inne. Każdą inną przyjemność i fizyczne zadowolenie samego siebie.] Kocham cię, kiedy jesteś taki rozpalony. Po prostu kocham. Teraz i w ogóle. Muszę podziękować Rage’owi, że poprosił mnie o pomoc, a jednocześnie dał mi ciebie. Jesteś cudowny i jedyny. Tylko mój i tylko dla mnie. [Zamruczał, w międzyczasie pieszcząc wargi Michaela językiem. Uśmiechał się lekko przy tym, dość nieprzytomnie, a jego dłoń zaczęła żyć własnym życiem, pieszcząc członka chłopaka coraz intensywniej. Czasami tylko przerywała, by dać przyjemność innej części jego przyrodzenia, a czasami przesuwała się zupełnie niżej, znów między pośladki, czego James nie mógł sobie odmówić. Nie mógł sobie odmówić doprowadzania Michasia do utraty zmysłów, ponieważ tancerz był jedyną osobą, która sprawiała, że tylko patrząc na nią, James mógł się spełnić – bez dodatkowej pomocy.]

[Nie był w stanie odpowiedzieć. Nie potrafił zmusić się do wypowiedzenia choćby jednego słowa. Drżał na całym ciele i pragnął każdej kolejnej pieszczoty jeszcze bardziej niż poprzedniej. Uwielbiał czuć się tak bezsilnym i tak owładniętym rozkoszą. Uwielbiał poddawać się Jamesowi. Uwielbiał należeć do niego całym sobą. Uwielbiał być, jak plastelina w jego gorących dłoniach. Jego męskość nie potrafiła nie reagować na pieszczoty. Jego serce nie umiało nie szaleć. Jego oddech nie chciał być równomierny. Michael całował chłopaka z każdą chwila coraz namiętniej. Zaciskał, pokonywany przez wzbierające w lędźwiach spełnienie, palce zarówno na karku, jak i na udzie chłopaka. Zatracił się w tym coraz bardziej.]

Cudowny… [Jęknął wymownie, po czym powrócił do całowania. Masował kark chłopaka równie intensywnie, co jego męskość, chociaż nie przyspieszył ruchów, kiedy dłoń, która pieściła Michaela tam w dole bardzo stanowczo zaczęła dążyć do całkowitego zaspokojenia chłopaka. Chciał usłyszeć to cudowne westchnienie, zmieszane z jękiem, kiedy ciałem tancerza zawładnie orgazm, pragnął tego i dążył do tego zwiększając z każdą chwilę tempo. Miał wrażenie, że za chwilę sam dojdzie, przez to zabrakło mu nieco  powietrza w płucach, a ciało zadrżało wymownie. Przygryzł wargę Michasia dość mocno, mrucząc przy tym coraz głośniej, jakieś niezrozumiałe słowa, po czym zsunął usta na jego szyję, by zaczerpnąć nieco oddechu. Aż zamarł z wrażenia i tylko jego dłoń zdawała się nie poddawać w tym wszystkim.]

[Odrobina brutalności, jaką otrzymał przy ugryzieniu i przepraszające pocałunki wędrujące po jego szyi spotęgowały doznania. Michael odchylił głowę w tył i wypiął biodra w stronę pieszczącej go dłoni, gdy poczuł jak przez jego ciało zaczyna przytaczać  się pierwszy, nieśmiały i delikatny dreszcz, będący zapowiedzią spełnienia. Nie potrafił już dłużej panować nad sobą. Nie potrafił i nie chciał. Chciał zaznać odrobiny nieba za które nie będzie musiał płacić bólem. Chciał czuć to cudowne uniesienie jakiego zeznawał tylko przy Jamesie. Chciał wznieść się do nieba, pozostając równocześnie w objęciach chłopaka. Z jego gardła wyrwało się westchnienie zakończone jękiem rozkoszy. Jego mięśnie napięły się, a palce wbiły boleśnie w ciało Jamesa, gdy poczuł, jak w jego męskość wlewa się tak ogromna porcja uniesienia, że miał wrażenie iż za chwile rozsadzi go od środka.] Jaaames... [Wyrwało się przeciągle imię chłopaka z ust Michasia, gdy nasienie eksplodowało, a jego rozedrganego usta odszukały usta fotografa po to tylko, by zawładnąć nimi na długa chwile przepełniona kolejnymi falami orgazmu przyszywającymi całe ciało tancerza.]

Wiem skarbie. [Odparł szeptem i poddał się pocałunkowi. Jeszcze przez chwilę masował męskość, która pulsowała, wylewając z siebie spełnienie, po czym objął chłopaka stanowczo już obiema rękami i przytulił do siebie. Nie zabrał mu ust. Czekał, aż Michaś się uspokoi i on sam dojdzie do względnego opanowania swojego ciała.] Wiesz, ile czasu już tu siedzimy? Rozchorujesz mi się… [Pogłaskał z czułością plecy tancerza, po czym wplótł palce w jego wilgotne włosy i przeczesał je delikatnie, drapiąc jednocześnie po karku. Jego własna męskość pulsowała i domagała się spełnienia równie mocno, jak mocny był orgazm Michasia, ale James trzymał się zadziwiająco dzielnie i nie myślał o tym by prosić swojego chłopaka o pomoc. Ta tortura sprawiała mu więcej przyjemności niż niegdyś, kiedy dążył tylko do jednego.]

Nie… Ważne ... [Wyszeptał, kiedy tylko dostawał chwile na odpowiedz. Nie potrafił szybko się uspokoić. Nie, kiedy było mu wolno czerpać ze zbliżenia tyle ile pragnął. Wtulił się w objęciach Jamesa całym sobą i całował go z zapałem i namiętnością. Jego dłoń przesunęła się na plecy chłopaka, gdy wykręcił się w jego objęciach tak, by być jak najbardziej frontem do niego i jak najmocniej czuć przy sobie jego ciało. Chciał się odwdzięczyć i pozwolić by i James zaznał spełnienia, ale nie chciał się wysuwać z jego objęć. Przesunął paznokciami po jego plecach. Zjechał aż do pośladków, które uścisnął i jęknął wymownie w usta chłopaka.] Jestem przy tobie egoistą, wiesz? [Powiedział poważnie, odrywając się od ust Jamesa i patrząc na niego z bardzo delikatnym uśmiechem.] Jestem egoistą, bo chciałbym cię mieć tyko dla siebie i nie dzielić się tobą z nikim. [Przesunął dłonie w okolice pachwin fotografa i zerknął wymownie na jego nadal niezaspokojoną męskość.] Chyba należy mu się nieco czułości. [Mruknął przenosząc spojrzenie na twarz Jamesa i uśmiechając się kusząco, głaszcząc równocześnie pachwiny i pośladki chłopaka. Woda w wannie wystygła, ale czy któryś z nich miał teraz chęć zwracania na to uwagi?]

Możesz być egoistą ile tylko zapragniesz, podoba mi się to, naprawdę. Chciałbym ci dać całego siebie i nie oczekuję nic w zamian, chociaż… [Uśmiechnął się i pogłaskał chłopaka po policzku.] Tak, zdecydowanie mu się należy, ale nie tu. Jestem wrażliwy na zmiany temperatury, pamiętasz? Wolę cię mieć w łóżku… [Wyszeptał jeszcze, chociaż zabrzmiało to tak bardzo dwuznacznie, że nie potrafił sobie nie przygryźć zadziornie wargi na swoje własne słowa. Podniecenie powoli opadało z ciała, mimo tego, że nadal był chętny. Chłodna woda jednak potrafiła zabić wszelkie emocje, a James był na zimno szczególnie wrażliwym osobnikiem.] Chodź ze mną do łóżka… [Nachylił się do michasiowego ucha i wyszeptał, trącając nosem jego płatek.] Proszę…

Nie musisz mnie prosić James. [Musnął ustami policzek chłopaka i wsparł się rękoma o brzegi wanny by wstać. Uśmiechał się, jego policzki były rumiane, a oczy lśniące od niedawnego spełnienia. Wyszedł z wanny na zimny stopień przy wannie, a z niego na podłogę. Wyciągnął dłonie do Jamesa.] Chodź. Zagrzejesz się. Poza tym... [Wskazał na pralkę, która właśnie skończyła wirować.] Chyba trzeba wyjąć pranie. [Oczywiście rzeczywistość przypominała o sobie zawsze w najmniej oczekiwanych momentach. Michael sięgnął po duży ręcznik i rozłożył go w oczekiwaniu na wyjście chłopaka z wanny. Sam nie pomyślał nawet o wytarciu się. Nadal był rozgrzany, więc ociekająca z jego ciała woda nie robiła mu dużej różnicy.]

Pranie może poczekać… [Mruknął wychodząc z wanny. Prezentował się w całej okazałości, aż nie odmówił sobie spojrzenia w dół. Uśmiechnął się przy tym niewinnie i wszedł w objęcia ręcznika, jaki dawał mu Michaś.] Ty też się powinieneś wytrzeć. Jak tak stoisz takie ociekający wodą, nagi i parujący, to mi się robi na przemian gorąco i zimno, wiesz dlaczego… [Zawinął się w ręcznik i wziął drugi, którym owinął swojego chłopaka szczelnie. Zanim dał się poprowadzić do ciepłej sypialni, ucałował jeszcze jego usta dość pożądliwie.] Uwielbiam cię. [Westchnął i objął go ramieniem, by mogli opuścić łazienkę. Nie przejmował się specjalnie praniem – nic mu nie będzie, a wannę też mógł umyć później, bowiem nikt w najbliższym czasie nie będzie z niej korzystać.]

[Wtulił się w chłopaka idąc boso w stronę ciepłego łóżka. Teraz dopiero czuł, jak chłód zaczyna wdzierać się w jego ciało. Podczas uniesień chłodna woda nie przeszkadzała mu, ale teraz, kiedy emocje niego opadły, ciało Michaela pokryło się gęsią skórką.] Aparat. [Jęknął, gdy już wchodzili do sypialni. Wszak mieli robić zdjęcia. Co prawda nie spodziewał się, by teraz mógł tak po prostu zapomnieć o upojności chwil przy fotografie, ale może za jakiś czas. Niemniej tak bardzo nie chciało mu się wracać do łazienki, gdy zobaczył łóżko. Pójdzie później. Wsunął się pod kołdrę zarzucając ręcznik na oparcie krzesła i wcisnął się w poduszkę zerkając wyczekująco na Jamesa. Zatrzęsło nim przy zetknięciu ciała z chłodną pościelą. Wiedział jednak, że zaraz mu minie.]